Oryginalny tytuł : Lady Midnight
Wydawnictwo : MAG
Data Wydania : 30.03.2016
Czas czytania : 3 dni
Ocena : 10/10
Sięgnęłam po „Panią Noc” przez sentyment i uwielbienie do autorki , nie pożałowałam tego wyboru. Rozmiar książki może zniechęcać ,gdyż jest to całe 828 stron , ale szybko się ją czyta. Dodatkowo okładka zachęca do przeczytania, jest ona piękna.Fabuła jest wzorowana na wierszu Edgara Allana Poe „Annabel Lee". Jej akcja odbywa się w świecie Nocnych łowców.
„Dopóki trwa miłość i pamięć, nie ma prawdziwej śmierci.”
Cassandra Clare ma na swoim koncie dużo napisanych książek i serii a jeszcze więcej zaplanowanych. Obecnie ma ona skończoną trylogie „Diabelskie Maszyny” i serię „Dary Anioła” składającą się z 6 książek. Dodatkowo napisała dwie książki składające się z noweli opowiadających o wybranych historiach bohaterów z jej książek i „Shadowhunters Codex”. Zaplanowane ma cztery trylogie, dwie z nich są w trakcie wydawania czy pisania, jedną z nich jest trylogia „Mroczne Intrygi”, której pierwszej części piszę recenzje. Wszystkie te książki są obsadzone w tym samym świecie Nocnych Łowców, dlatego najlepiej czytać te książki chronologicznie, ponieważ w innym razie można sobie zaspoilerować fabułę.
„Najokrutniejsi bywamy dla tych, którzy najbardziej przypominają nam nas samych.”
Akcja odbywa sieć pięć lat po zdarzeniach opisanych w darach anioła. Jak wcześniej napisałam jest ona w świecie Nocnych Łowców, czyli wojowników którzy zabijają demony. Głównymi bohaterami książki są Emma Carstairs i Julian Blackthorn, ona życie zemstą za śmierć rodziców, on żyję by opiekować się rodzeństwem, łączy ich więź parabatai. Więź ta przywiązuje do siebie na zawsze, ale zakazuje zakochania się w sobie. Śledzimy ich historie, gdy zaczynają się zabójstwa w ich mieście Los Angeles.
„Twoje miejsce jest tam, gdzie jesteś kochany.”
Zakochałam się w „Pani Nocy” głownie przez sentyment, ale też bohaterów, zostali oni perfekcyjnie wykreowani, jest ich wielu ale autorka dała radę nadać każdemu z nich własną hisorię zacząwszy od głównych bohaterów, a zakończywszy na młodych Blackthornach. Każdy z nich miał własną hisorię do opowiedzenia. Z głównych bohaterów moim ulubionym jest Jules, dla którego nic nie liczy się bardziej niż rodzina i zrobiły by dla niej wszystko. Julian skrywa dużo sekretów, mimo że sobie z nimi nie radzi nie powie nikomu o nich, sam dźwiga ich ciężar. W książce znajduje się rozwiązanie zagadki z noweli „The Lost Herondale” może trochę do przewidzenia, ale nadal satysfakcjonujące. Moim faworyten z bocznych bohaterów jest Tibierius Blackthorn, który jest młodszym bratem Juliana, kocha zwierzęta i jest wielkim fanem Sherlocka Holmes'a. Podoba mi się przedstawienie i radzenia sobie ze światem jego postaci, gdyż ma on autyzm, co zostało potwierdzone przez autorkę. Najważniejszymi cechami tej książki są rodzina i zemsta. Moim zdaniem więzy rodzinne są ważniejsze od samej zemsty. Akcja w powieści rozwija się z czasem, na początku możne wydawać się powolna lecz jest to konieczne do przedstawienia postaci. Jak w prawie każdej książce znajdują się w niej wątki romantyczne, ale nie są one naciągane czy nie do zniesienia, są akurat w sam raz. Rozwiązanie akcji było dla mnie zaskoczeniem, po takim zakończeniu nie mam pojęcia w jakim kierunku ta książka będzie zmierzać, jest to dość intrygujące.
„Lex malla, lex nulla. Złe prawo to nie prawo.”
Podsumowując „Pani Noc” Cassandry Clare jest książka dla każdego nie zależnie od wieku. Pokazuje ona znaczenie rodziny i ile ona może znaczyć. Perfekcyjny wybór dla każdego.
*
Art by Cassandra Jean
